Utviklinga gjekk vidare

Luftforureinga auka enormt. For mitt vedkommande vart det helseproblem, bihuleproblem, høgt blotrykk og masse småproblem. Bedriftslegen meite at tolegrensa var nådd, so han anbefalte å søkje meg vekk frå Svelgen mens eg endå hadde litt helse att. I Ålfoten var Åskorutbygginga i gong å der var det bruk for folk av "min type" so det var berre å komme, so vi flytta dit hausten 1972.

Stasjon 2 ligg 500 m. inne i fjellet bak Svelgen.

Etter at Indrehus kraftverk var kome i drift, vart det litt omlegging av bemanninga og eg vart då tilsett som driftsasistent for stasjonsdrifta.

Som "nyutdanna"

Her saman med den Sveitsiske "sjefmontøren for turbin" Indrehus Kraftverk. Oppstartinga av "Indrehus" og familie økinga skjedde i tur og orden.

Familijeforøkelse.

I 1963 kom eit nytt familijemedlem til verden. Her er nærmast slekta samla til kaffikos og for å bivåne vidunderet. Ikkje vanskeleg å så kven som tek oppmerksomheita.

So bar det til Rjukan på skule..

Deltakarane på Rjukan Tekn. Fagskule avd. kraftverksdrift, vinteren 1960 - 61, på tur til Nore Kraftverk. Mannen heilt til venstre heiter Kåre Kittelsen. Han var sterkt inne i bildet i "kampen om tungtvatnet".

Fem år fram i tid - 1960

Ei rivande utvikling var igong i Svelgen. Smelteovnar vart bygde, kraftstasjonar vart sette i drift. og nye hus "skaut opp" som paddehattar.

Sendingen II

Det var denne båten eg kom til Svelgen med 2. februar 1949. Den gjekk i fast rute Florø - Svelgen - Bremanger i mange år, heilt fram mot 1960 talet. Å Sendingen gjekk, nærsagt, uansett vær. Båt var einaste måten å komme til Svelgen på i den tida. Florø - Svelgen tok mellom 2,5 til 3 timar, alt etter som.

Eigarskifte på Smelteverket.

Frå 1949 og fram til1954 vart bygt nytt verksted og kontorbygg, ellers var det lite som skjedde. Hausten 1954 overtok Christiania Spigerverk i Svelgen. Då tok det til å skje saker å ting, kraftutbygging, utbygging av smelteverket og bustadbyggin. Bildet er hausten 1954.

Masse med spor ....

Fana til songlaget var eit hastverksarbeid natta til 17. mai i 1970. Eg og ein arbeidskolega laga skisse 16. mai ettermiddag, og 5 "songdamer" 2 symaskiner jobba hart omkvelden etter songøvinga. Klokka 3 om natta var fana klar til ein prøvetur gjenom Svelgen sentrum. STIF fana var laga i 1964. Eg sto for utforming og tegning og Hulda Zachariassen tok seg av syinga. På bilde er det baksida som er vist, framsida var ikkje ferdig.

Endå fleire spor.

Då hotellet skulle byggjast, var det forslag til logo med tegningane. Den nytilsette "sjefen" syntes logoen var i stivaste laget og lurte på om eg kunne prøve å mjuke den litt opp. Den vare slik.

Fleire spor.

På nyåret 1962 fekk eg i oppdrag, av formann Reidun Holm, å tegne ny logo til laget. Det vart framlagt seks forslag, og dette vart valgt med stort fleirtal.

"Gamle spor"

Denne logoen (krafthesten) brukte Smelteverket i mange tiår. Etter ei samtale mellom "Zakken" og Schjeldrup fekk STIF lov til å bruke krafthesten i sin logo. Eg laga ei slik finerplate, på 1,5 x 1,5 m, måla grønn, og figur og bokstavar var utsaga og lagde utapå. Den hang i gymnastikksalen under innvielsen.

Offsettrykkeriet.

Dette er ganske sikkert første bedriftsblad, i Norge, som vart trykt i offset. Første nummeret, den kvite, kom ut i 1968. So var det namn kokuranse. Dei første bildeplatene vart laga i England, seinare i Bergen. Etter ein del "eksprementering" laga eg dei sjølv i ein ombygd bildeframkallar. Teksten vart skriven på ei kulehovud skrivemaskin. Bretting og stifting føregjekk for hand. Opplage var 500 stk.

Prøvebilde på "piratomformaren"

Dreiv privat TV-omformar i Svelgen i ca. 2 år. Det var forbudt , og kunne føre til fengsel straff. Men etter ein kontroll av televerket vart den godkjendt for det var so bra bilde på den. Den stod foresten som reserve i omformarhuset til Televerket i nesten 1 år.

Montering stasjon 2

Første maskina i stasjon 2 vart sett i drift ut på året i 1958. Der er 2 maskiner som tilsaman produserer 25 000 kW. Stasjonen ligg 500 m. inn i fjellet.

Dette var den Svelgen eg kom til, 2. februar 1949, som vegarbeidar.

Då eg byrja i arbeid på "verket" i januar 1950 var det med opplasting av skrapjarn som vart brukt i jarnproduksjonen. Seinare vart det lossing og lastig, forskalings arbeid, og krankjøyring.

I 1955 overtok Cristiania Spikerverk bedrifta å då vart det å arbeide der det var mangel på folk, og

då vart eg tilsett på elektrisk avdeling. Etter eit år skulegang kom eg i kraftstasonen,

Det vart etterkvart masse aktivitetar i fritida.

Songlaget var ein av favorittane, var formann der i mange år. Hjelpekorpset, som eg var med å starta, vart og brukt mykje tid på. Ellers so var det privat TV omformar i eit par år. Første Ofsettrykeriet i Sogn og fjordane. Friidrett, mest kortare løp. Elementer Teknisk Fagskule (Kraftverksdrift som hovedfag)

Etter nokre år vart det husbygging.

I utgangspunktet var tomta ei 800 kvardratmeter steinurd, prisen vart og der etter kr. 1,- som total sum. Stein var noko som eg var vant med so det gjekk greit. det vart hage av det.

So vart det kjæreste, giftarmål og born.

Å livet går vidare.

Etter ca. eit år med vegarbeid på gamlemåten, alt gjort for hand, hakke, spade, spett og handboring (litt av eit slit) vart eg tilbydd arbeid på smelteverket. Det vart ca.25 år.

Ut i "verden"

Etter konfirmasjon og tre år som gardsdreng på Jølster, bar det til Svelgen

Tida går og ein tek til "kikke" på jentene.

Her under kontroll av onkel Sigurd.

Frå tidleg ungdom, Ripe ca. 1938

Høgst på høylasset, eg, Sverre og Albert (liggande).

"Kusk"onkel Sigurd. På steinen står Dagfinn,

og heilt ut til høgre går bestefar.